کد مطلب:152501 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:211
سکونت در بهشت
امام باقر (ع) فرمود: «هر مؤمنی كه در سوگ حسین (ع) اشك دیده ریزد، به حدی كه بر گونه اش جاری گردد، خداوند او را سالیان سال در غرفه های بهشت مسكن می دهد». [1] .
و نیز امام صادق (ع) فرمود: «هر كس درباره حسین (ع) شعری بخواند و گریه نماید و یك نفر را بگریاند، بهشت برای هر دوی آنها نوشته می شود. كسی كه حسین (ع) نزد او ذكر شود و از چشمش به مقدار بال مگسی اشك آید، اجر او نزد خداست و برای او جز به بهشت راضی نخواهد شد». [2] .
و نیز فرمود: «هر كس كه در عزای حسین (ع) بگرید یا دیگری را بگریاند و یا آنكه خود را به حالت گریه و عزا درآورد، بهشت بر او واجب می شود» [3] .
و نیز امام صادق (ع) فرمود: «هر كس درباره حسین (ع) شعری بخواند و گریه نماید و یك نفر را بگریاند، بهشت برای هر دوی آنها نوشته می شود. كسی كه حسین (ع) نزد او ذكر شود و از چشمش به مقدار بال مگسی اشك آید، اجر او نزد خداست و برای او جز به بهشت راضی نخواهد شد». [2] .
و نیز فرمود: «هر كس كه در عزای حسین (ع) بگرید یا دیگری را بگریاند و یا آنكه خود را به حالت گریه و عزا درآورد، بهشت بر او واجب می شود» [3] .
[1] بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 44 ص 293.
[2] وسائل الشيعه، شيخ حر عاملي، ج 10 ص 397.
[3] داستانهاي شگفت، آيت الله شهيد دستغيب، ص 9.